Σύγχρονοι τύποι ζαχαρότευτλων είναι ο καρπός του έργου των Αμερικανών κτηνοτρόφων. Το 1747, επιστήμονες από την Αμερική διαπίστωσαν ότι τα λευκά τεύτλα περιέχουν την ίδια ποσότητα ζάχαρης με το ζαχαροκάλαμο - 1,3%. Τώρα οι τεχνικές υβριδικές ποικιλίες, που εκτρέφονται από κτηνοτρόφους ειδικά για την παραγωγή ζάχαρης, περιέχουν περισσότερο από το 20% μιας φυσικής ουσίας. Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για τεχνική κουλτούρα, οι άνθρωποι έχουν προσαρμοστεί να το χρησιμοποιούν για φαγητό, ως παραδοσιακό φάρμακο και ως τροφή για ζώα.
Χαρακτηριστικά ζαχαρότευτλων
Το λευκό ζαχαρότευτλο είναι ένα λαχανικό, ένα φυτικό ρίζας δύο ετών, ένα είδος κοινού κόκκινου. Τον πρώτο χρόνο, σχηματίζει μια μεγάλη, επιμήκη, πυκνή, σαρκώδη καλλιέργεια ρίζας και μια ισχυρή ροζέτα από μεγάλα φύλλα στο έδαφος.
Αυτή είναι η πιο σημαντική καλλιέργεια ζάχαρης που αναπτύσσεται σε μια τεράστια έκταση καλλιεργούμενης γης. Τα επίπεδα σακχαρόζης κυμαίνονται από 8-10 έως 20% και εξαρτάται άμεσα από τις κλιματολογικές συνθήκες της αναπτυσσόμενης περιοχής, τις αγροτεχνικές συνθήκες, καθώς η καλλιέργεια απαιτεί πολλή θερμότητα, υγρασία, ηλιακό φως.
Ιδιαίτερα απαιτείται πολύ ηλιακή θερμότητα για ένα λαχανικό κατά την περίοδο ωρίμανσης της ρίζας - από τον Αύγουστο έως τα τέλη Οκτωβρίου... Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συσσωρεύεται η ζάχαρη.
Το ζαχαρότευτλο είναι 100% παραγωγικό. Τα απόβλητα που απομένουν από την παραγωγή ζάχαρης υφίστανται επεξεργασία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία και έχουν μεγάλη σημασία.
Τα απόβλητα παραγωγής χρησιμοποιούνται για την απόκτηση:
- πολτός - απόβλητα με τη μορφή τεμαχισμένων τεύτλων, που χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές για βοοειδή, χοίρους ·
- σιρόπι - χρησιμοποιείται στη βιομηχανία τροφίμων για την παραγωγή ζύμης, κιτρικού οξέος, γλυκερίνης, οργανικών οξέων και αλκοόλ ·
- ελάττωμα (ή λάσπη αφόδευσης) - λίπασμα ασβέστη για φυτά.
Επιπλέον, τα λαχανικά ζάχαρης χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αιθανόληαπαιτείται στην τεχνολογία παραγωγής βενζίνης.
Ιστορία ανάπτυξης
Η παραγωγή ζάχαρης από τεύτλα ξεκίνησε τον 19ο αιώνα στην Κεντρική Ευρώπη (Νέα Σιλεσία), όπου βρίσκεται το εργοστάσιο, και γρήγορα εξαπλώθηκε. Στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα, τα τεύτλα άρχισαν να φυτεύονται και να καλλιεργούνται ήδη στο έδαφος της σύγχρονης Ρωσίας και της Ουκρανίας.
Η παρουσία γόνιμων εδάφη chernozem και ζεστό κλίμα ορίζει τις ζώνες καλλιέργειας των καλλιεργειών: Ουκρανία, Λευκορωσία, Γεωργία, περιοχές της μαύρης γης της νότιας Ρωσίας, καθώς και οι χώρες της νότιας και κεντρικής Ευρώπης.
Για το 2014, οι ηγέτες στην καλλιέργεια των καλλιεργειών και στην παραγωγή ζάχαρης από αυτό είναι:
- Γαλλία - περίπου 40 εκατομμύρια τόνοι.
- Ρωσία - λίγο πάνω από 30 εκατομμύρια τόνους.
- Γερμανία - 30 εκατομμύρια τόνοι
- ΗΠΑ - 28,5 εκατομμύρια τόνοι
- Ουκρανία - 16 εκατομμύρια τόνοι
- Πολωνία - 14 εκατομμύρια τόνοι.
Συνολικά, περίπου 280 εκατομμύρια τόνοι τεύτλων καλλιεργούνται στον κόσμο.
Τροφές ή ζωοτροφές
Φυσικά, πρώτα απ 'όλα, αυτή η κουλτούρα είναι τεχνική, αλλά οι ρίζες είναι καλές βάση ζωοτροφών για εκτροφή χοίρων και βοοειδών.
Τα φύλλα και τα ριζώματα έχουν σχεδόν την ίδια θρεπτική αξία: 100 kg τεύτλων περιέχει 25 μονάδες τροφής (θεωρείται ότι 1 μονάδα τροφοδοσίας ισοδυναμεί με 1 kg βρώμης σε θρεπτική αξία) και 1,2 kg χρήσιμης πρωτεΐνης και 100 kg πράσινου φύλλου περιέχουν 22 μονάδες τροφοδοσίας και 2,2 kg πρωτεΐνης ...
Ταυτόχρονα, τη στιγμή της συγκομιδής βάρος φύλλων και ριζών περίπου 1: 2... Η αναλογία φυλλώματος μπορεί να είναι από 40 έως 60% του βάρους του λαχανικού.
Αλλά εκτός από αυτό, χρησιμοποιούνται συχνά ζαχαρότευτλα στη διατροφική διατροφή και στην παραδοσιακή ιατρική... Το φυτό έχει πλούσια σύνθεση βιταμινών και ανόργανων συστατικών: ιώδιο, φώσφορο, μαγνήσιο, χαλκό, σίδηρο, ασβέστιο, βιταμίνες Β, PP, C, βεταδίνη, πηκτίνες.
Αυτό το προϊόν βοηθά στην αύξηση της ανοσίας, η αιμοσφαιρίνη, έχει ευεργετική επίδραση στην εργασία του καρδιαγγειακού συστήματος, βελτιώνει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος, απομακρύνει τοξικές ουσίες από το σώμα.
Λαχανικό έχει αντενδείξεις για χρήση σε νεφρική νόσο, διαβήτη, παχυσαρκία λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε σακχαρόζη.
Χαρακτηριστικά της καλλιέργειας και των συνθηκών καλλιέργειας στη Ρωσία
Η καλλιέργεια και φύτευση ζαχαρότευτλων είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία που απαιτεί αυστηρή τήρηση όλων των προθεσμιών και των γεωργικών τεχνικών.
Η εναλλαγή των καλλιεργειών και οι αυξανόμενοι προκάτοχοι που είναι φιλικοί με τεύτλα - όσπρια, χειμερινές καλλιέργειες σιτηρών - έχουν μεγάλη σημασία.
Τεχνολογία σποράς
Το έδαφος οργώνεται το φθινόπωρο, σε βάθος 30 cm, μετά την εφαρμογή πλήρους σειράς λιπασμάτων. Την άνοιξη, πριν από τη σπορά, το έδαφος τραυματίζεται, καλλιεργείται και ισοπεδώνεται.
Σπέρνετε τους σπόρους σε θερμοκρασία αέρα 8-10 βαθμούς Κελσίου στο βάθος 5 εκ... 5 ημέρες μετά τη σπορά, προ-εμφανιζόμενη βλάβη για να καταστρέψει τα ζιζάνια, να χαλαρώσει το έδαφος.
Τα σπορόφυτα εμφανίζονται ήδη 8-10 ημέρες μετά τη σπορά. Η πρώτη χαλάρωση του εδάφους πραγματοποιείται μετά την εμφάνιση των πρώτων αληθινών φύλλων σε βάθος 5-7 cm.
Το επόμενο βήμα - αραίωση δενδρυλλίων (μπουκέτο). Αυτή είναι η πιο δύσκολη, επίπονη, αλλά σημαντική διαδικασία, μετά την οποία τα ισχυρότερα και ισχυρότερα τεύτλα παραμένουν στο γήπεδο.
Η επακόλουθη φροντίδα της καλλιέργειας συνίσταται στη χαλάρωση του εδάφους μεταξύ σειρών και άφθονο πότισμα έως και 4-5 φορές το μήνα... Το πότισμα σταματά το δεύτερο μισό του Σεπτεμβρίου, 7-10 ημέρες πριν από την έναρξη της συγκομιδής.
Συγκομιδή
Η συγκομιδή ξεκινά σε διαφορετικές χρονικές στιγμές σε διαφορετικές περιοχές, από περίπου τέλη Σεπτεμβρίου έως μέσα Οκτωβρίου.
Τα πράσινα φύλλα δεν είναι σε θέση να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, έτσι η συγκομιδή αποστέλλονται αμέσως σε μονάδες επεξεργασίας... Εκεί, ξεκινά η διαδικασία λήψης ζάχαρης από τα ριζώματα και οι κορυφές επεξεργάζονται σε τροφή.
Είναι προφανές ότι ολόκληρος ο κύκλος καλλιέργειας και επεξεργασίας λαχανικών είναι μάλλον επίπονος και δαπανηρός. Παρόλο που η παραγωγικότητα αυτής της καλλιέργειας είναι 100%, είναι πολύ δύσκολο για τους παραγωγούς να επιτύχουν καλή κερδοφορία τόσο από τις καλλιέργειες όσο και από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας.
Ωστόσο, η ζάχαρη παραμένει ένα εξαιρετικά απαιτητικό προϊόν διατροφής καθημερινά και η παραγωγή της είναι απολύτως δικαιολογημένη και άνευ όρων αναγκαιότητα.